Di-deitl

Roedd bob amser ryw wefr pan fyddai cais Annie yn cyrraedd Cystadleuaeth Gelf y Tabernacl. “Dideitl” bob amser. Bob amser yn ddiddorol.
Un flwyddyn, cyn i Ystafell Richard Wilson, y gegin fach a’r ystafell a gysgodai’r Pulpud gael eu bwrw’n un, tynnwyd fy sylw gan athro celf lleol at baentiad Annie ar y wal. “Hwnnw,” meddai’n hollol bendant, “yw’r un ddylai ennill”. “Wneith o ddim,” ychwanegodd.